题罗公山古柏庵二首 其一

题罗公山古柏庵二首 其一原文：

望中隐约三山眇。
春雨挟着冷气，欺凌早开的花朵，雾气漫着烟缕，困疲垂拂的柳树，千里烟雨暗暗地催促着晚春的迟暮。整日里昏暗迷蒙，像忧愁满腹，想要飘飞又忽然停住。蝴蝶吃惊自己的翅膀湿重，落在西园栖息；春燕喜欢用湿润的春泥筑巢，飞来飞去。最无奈，是道路的泥泞，妨碍了风流男女的约会佳期，使他们华丽的车辆到不了杜陵路。极目眺望，江面上烟雾沉沉。再加上春潮正在迅急，令人难以找到官家的渡口。远山全都隐隐约约，宛如佳人那含情的眼睛和眉峰。临近残断的河岸，可见绿绿的水波涨起，使水面上漂着片片落红，带着幽愁漂流向东。记得当日，正是因为有你，我怕梨花被吹打才掩起院门。正是因为有你，我才和那位佳人在西窗下秉烛谈心。
则我这慌忙不用别兵甲，轻轻的将衣服来(...)
《那》是《商颂》的第一篇，同《商颂》中的其他几篇一样，都是殷商后代祭祀先祖的颂歌。关于其成诗年代，有两种说法。一说认为成于商代，另一说则认为成于东周宋时。后一说以《史记》的记载最有代表性，其《宋微子世家》云：“襄公之时，修行仁义，欲为盟主，其大夫正考父美之，故追道契、汤、高宗、殷所以兴，作《商颂》。”他的说法反映的是齐、鲁、韩三家诗的观点。而《毛诗序》云(...)
呜呼！惟我皇考崇公，卜吉于泷冈之六十年，其子修始克表于其阡。非敢缓也，盖有待也。
（6）牛刀：这里牛刀是大材，孔子曾以(...)
“归去来兮，田园将芜胡不归!”起二句无异对自己的当头棒喝，正表现人生之大彻大悟。在诗人的深层意识中，田园，是人类生命的根，自由生活的象征。田园将芜，意味着根的失落，自由的失落。归去来兮，是田园的召唤。也是诗人本性的召唤。“既自以心为形役，奚惆怅而独悲。”是说自己使心为身所驱役，既然自作自受，那又何必怅惘而独自悲戚呢。过去的让它过去就是了。诗人(...)
某庞涓是也。自从将孙子刖了二足，可早半年有余，抄写天书，将次完备。眼见得那厮便是死的人也。我己曾着人看去了，这早晚怎不见来回话。禀元帅得知，谁想孙膑正写天书，中间一阵风魔上来，将天书手中扯了一半，口中嚼了一半，灯上烧了一半。白日与小儿同耍，到晚来与羊犬同眠。打也不知，骂也不知，端的是个风魔了也。那厮怎么瞒得我老庞。明明是不肯传授天书，故意假作风魔，我要看破他，有何难处。令人，你近前来，分付你一桩事。你一只手将着个馒头，一只手将着荷叶，包着那污秽的东西。他若诈风魔呵，便吃馒头，是真的便吃污秽。若是真风魔呵，任着他要生要死，不必收留。你小心在意者。理会的。孙膑风魔假做成，只看饮食便分明。若是吃了那些污了口，随他念杀天书也不灵。小官乃齐国上大夫卜商是也。方今大周天下，七国春秋，是秦、齐、燕、赵、韩、楚、魏。这七国中向称强秦雄楚，与俺全齐，俱为上国。今因魏国倚恃庞涓，每每侵伐邻邦地界。俺六国不得己，年年进贡，岁岁修盟。俺齐国今年合该进茶，却差着小官入魏。贡车五十余辆，无非上品高茶。小官近闻庞涓请将孙膑下山。本欲同扶魏国。后因孙膑排兵布阵，拿住庞涓，遂成仇恨。在公子根前谗谮他有反魏之意，绑赴法场。那孙子临刑之时，口称我死不争，可惜胸中三卷天书，无人传授。比时庞涓要得抄写天书，即免其死，刖了二足，收留在家。谁想孙子一阵风魔上来，将所写天书扯了一半，口内嚼了一半，火上烧了一半，白日里与小儿同戏，到晚来与羊犬同眠。我想这个必是假的。今日小官往魏国进茶去，在于驿亭中安歇，只待贡事少暇，悄悄地看个动静。那孙子果然真个风魔，这不必说了；若是假呵，小官用些小智术，救的他出了魏国，到俺齐邦，奏过主公，拜为军师。一者报孙子刖足之仇，二者雪六国进贡之耻，岂非是一场莫大的功绩？我本孔门高弟子，来与齐邦作使臣。只要访得风魔孙膑出，准备后车同载渭川人。休笑休笑，我和你耍子去来！这里也无人，贫道孙膑是也。自从辞别了师父下山，到于魏国。公子教俺摆阵，不想庞涓在公子根前下了谮言，将贫道刖其二足。如今佯推风疾举发，白日里与儿童作戏，到晚间(...)
“还背”三句，言梅津离吴地赴京也。“垂虹”，即垂虹桥，在吴江上。“秋去”，既呼应中片“露黄”、“寒香”，也点出梅津离吴，时在秋天。“四桥”，呼应上片“住船”，点明梅津是从水路去杭州的。“四桥”，《苏州府志》：甘泉桥一名第四桥，以泉品居第四也。此言梅津在秋天菊黄吐香时节，将乘船经吴江垂虹桥赴京。因此，词人在这里设夜宴饯别，至“一宵歌酒”。“犹忆”两句，因将别离，而追忆昔时相聚。词人说：我想起与你两人在一个重九节携酒登高游赏，以致被山顶大风吹落了头上的“乌帽”。这两句可与《霜叶飞·重九》词中“惊飚从卷乌纱去”，“但约明年，翠微高处”等句互相印证。词人忆昔之同乐，更伤今之离别，因为现在又是秋天了，而共去登高的约会，却已无法实现，又增一叹。“西湖”五句，替梅津去杭后设想。言梅津一旦到了杭州，又可以去西湖边的孤山踏雪访梅了，秋后即是冬至矣。词人说：那时候，你将要去哪户人家听人弹奏琵琶呢？这也是暗讽梅津不要见(...)
江山已易主。在词人王沂孙那里。故国之意仍是一丝扭不断的情结。连新月也被词人赋予了这层含义。在强大的、不容置疑的永恒规律面前，词人希冀把握住一种必然。面对宗祖沉沦，今昔巨变之痛(...)
也似当时着意深。
官场的倾轧看多了，亦明白御前侍卫的荣衔只是御座前花瓶。皇帝只需要他做一个锦上添花盛世才俊的标本，为天下和满族的男子们做做样子，不需要成为一个实干家。所有的才华派不上用场，壮志蜷曲难伸。容若渐渐渐弃绝了富贵之心，登龙之意。他不爱牡丹，却迷恋雪花，因为他看出了雪花有自清冷矜贵不可轻言的好处。也忍不住黯然，雪花能如此干脆而洁烈，人却做不到，即使心上别有根芽，也必须把自己伪装成世人接受的富贵花。

题罗公山古柏庵二首 其一拼音解读：

wàng zhōng yǐn yuē sān shān miǎo 。
chūn yǔ jiā zhe lěng qì ，qī líng zǎo kāi de huā duǒ ，wù qì màn zhe yān lǚ ，kùn pí chuí fú de liǔ shù ，qiān lǐ yān yǔ àn àn dì cuī cù zhe wǎn chūn de chí mù 。zhěng rì lǐ hūn àn mí méng ，xiàng yōu chóu mǎn fù ，xiǎng yào piāo fēi yòu hū rán tíng zhù 。hú dié chī jīng zì jǐ de chì bǎng shī zhòng ，luò zài xī yuán qī xī ；chūn yàn xǐ huān yòng shī rùn de chūn ní zhù cháo ，fēi lái fēi qù 。zuì wú nài ，shì dào lù de ní nìng ，fáng ài le fēng liú nán nǚ de yuē huì jiā qī ，shǐ tā men huá lì de chē liàng dào bú le dù líng lù 。jí mù tiào wàng ，jiāng miàn shàng yān wù chén chén 。zài jiā shàng chūn cháo zhèng zài xùn jí ，lìng rén nán yǐ zhǎo dào guān jiā de dù kǒu 。yuǎn shān quán dōu yǐn yǐn yuē yuē ，wǎn rú jiā rén nà hán qíng de yǎn jīng hé méi fēng 。lín jìn cán duàn de hé àn ，kě jiàn lǜ lǜ de shuǐ bō zhǎng qǐ ，shǐ shuǐ miàn shàng piāo zhe piàn piàn luò hóng ，dài zhe yōu chóu piāo liú xiàng dōng 。jì dé dāng rì ，zhèng shì yīn wéi yǒu nǐ ，wǒ pà lí huā bèi chuī dǎ cái yǎn qǐ yuàn mén 。zhèng shì yīn wéi yǒu nǐ ，wǒ cái hé nà wèi jiā rén zài xī chuāng xià bǐng zhú tán xīn 。
zé wǒ zhè huāng máng bú yòng bié bīng jiǎ ，qīng qīng de jiāng yī fú lái (...)
《nà 》shì 《shāng sòng 》de dì yī piān ，tóng 《shāng sòng 》zhōng de qí tā jǐ piān yī yàng ，dōu shì yīn shāng hòu dài jì sì xiān zǔ de sòng gē 。guān yú qí chéng shī nián dài ，yǒu liǎng zhǒng shuō fǎ 。yī shuō rèn wéi chéng yú shāng dài ，lìng yī shuō zé rèn wéi chéng yú dōng zhōu sòng shí 。hòu yī shuō yǐ 《shǐ jì 》de jì zǎi zuì yǒu dài biǎo xìng ，qí 《sòng wēi zǐ shì jiā 》yún ：“xiāng gōng zhī shí ，xiū háng rén yì ，yù wéi méng zhǔ ，qí dà fū zhèng kǎo fù měi zhī ，gù zhuī dào qì 、tāng 、gāo zōng 、yīn suǒ yǐ xìng ，zuò 《shāng sòng 》。”tā de shuō fǎ fǎn yìng de shì qí 、lǔ 、hán sān jiā shī de guān diǎn 。ér 《máo shī xù 》yún (...)
wū hū ！wéi wǒ huáng kǎo chóng gōng ，bo jí yú lóng gāng zhī liù shí nián ，qí zǐ xiū shǐ kè biǎo yú qí qiān 。fēi gǎn huǎn yě ，gài yǒu dài yě 。
（6）niú dāo ：zhè lǐ niú dāo shì dà cái ，kǒng zǐ céng yǐ (...)
“guī qù lái xī ，tián yuán jiāng wú hú bú guī !”qǐ èr jù wú yì duì zì jǐ de dāng tóu bàng hē ，zhèng biǎo xiàn rén shēng zhī dà chè dà wù 。zài shī rén de shēn céng yì shí zhōng ，tián yuán ，shì rén lèi shēng mìng de gēn ，zì yóu shēng huó de xiàng zhēng 。tián yuán jiāng wú ，yì wèi zhe gēn de shī luò ，zì yóu de shī luò 。guī qù lái xī ，shì tián yuán de zhào huàn 。yě shì shī rén běn xìng de zhào huàn 。“jì zì yǐ xīn wéi xíng yì ，xī chóu chàng ér dú bēi 。”shì shuō zì jǐ shǐ xīn wéi shēn suǒ qū yì ，jì rán zì zuò zì shòu ，nà yòu hé bì chàng wǎng ér dú zì bēi qī ne 。guò qù de ràng tā guò qù jiù shì le 。shī rén (...)
mǒu páng juān shì yě 。zì cóng jiāng sūn zǐ yuè le èr zú ，kě zǎo bàn nián yǒu yú ，chāo xiě tiān shū ，jiāng cì wán bèi 。yǎn jiàn dé nà sī biàn shì sǐ de rén yě 。wǒ jǐ céng zhe rén kàn qù le ，zhè zǎo wǎn zěn bú jiàn lái huí huà 。bǐng yuán shuài dé zhī ，shuí xiǎng sūn bìn zhèng xiě tiān shū ，zhōng jiān yī zhèn fēng mó shàng lái ，jiāng tiān shū shǒu zhōng chě le yī bàn ，kǒu zhōng jiáo le yī bàn ，dēng shàng shāo le yī bàn 。bái rì yǔ xiǎo ér tóng shuǎ ，dào wǎn lái yǔ yáng quǎn tóng mián 。dǎ yě bú zhī ，mà yě bú zhī ，duān de shì gè fēng mó le yě 。nà sī zěn me mán dé wǒ lǎo páng 。míng míng shì bú kěn chuán shòu tiān shū ，gù yì jiǎ zuò fēng mó ，wǒ yào kàn pò tā ，yǒu hé nán chù 。lìng rén ，nǐ jìn qián lái ，fèn fù nǐ yī zhuāng shì 。nǐ yī zhī shǒu jiāng zhe gè mán tóu ，yī zhī shǒu jiāng zhe hé yè ，bāo zhe nà wū huì de dōng xī 。tā ruò zhà fēng mó hē ，biàn chī mán tóu ，shì zhēn de biàn chī wū huì 。ruò shì zhēn fēng mó hē ，rèn zhe tā yào shēng yào sǐ ，bú bì shōu liú 。nǐ xiǎo xīn zài yì zhě 。lǐ huì de 。sūn bìn fēng mó jiǎ zuò chéng ，zhī kàn yǐn shí biàn fèn míng 。ruò shì chī le nà xiē wū le kǒu ，suí tā niàn shā tiān shū yě bú líng 。xiǎo guān nǎi qí guó shàng dà fū bo shāng shì yě 。fāng jīn dà zhōu tiān xià ，qī guó chūn qiū ，shì qín 、qí 、yàn 、zhào 、hán 、chǔ 、wèi 。zhè qī guó zhōng xiàng chēng qiáng qín xióng chǔ ，yǔ ǎn quán qí ，jù wéi shàng guó 。jīn yīn wèi guó yǐ shì páng juān ，měi měi qīn fá lín bāng dì jiè 。ǎn liù guó bú dé jǐ ，nián nián jìn gòng ，suì suì xiū méng 。ǎn qí guó jīn nián hé gāi jìn chá ，què chà zhe xiǎo guān rù wèi 。gòng chē wǔ shí yú liàng ，wú fēi shàng pǐn gāo chá 。xiǎo guān jìn wén páng juān qǐng jiāng sūn bìn xià shān 。běn yù tóng fú wèi guó 。hòu yīn sūn bìn pái bīng bù zhèn ，ná zhù páng juān ，suí chéng chóu hèn 。zài gōng zǐ gēn qián chán zèn tā yǒu fǎn wèi zhī yì ，bǎng fù fǎ chǎng 。nà sūn zǐ lín xíng zhī shí ，kǒu chēng wǒ sǐ bú zhēng ，kě xī xiōng zhōng sān juàn tiān shū ，wú rén chuán shòu 。bǐ shí páng juān yào dé chāo xiě tiān shū ，jí miǎn qí sǐ ，yuè le èr zú ，shōu liú zài jiā 。shuí xiǎng sūn zǐ yī zhèn fēng mó shàng lái ，jiāng suǒ xiě tiān shū chě le yī bàn ，kǒu nèi jiáo le yī bàn ，huǒ shàng shāo le yī bàn ，bái rì lǐ yǔ xiǎo ér tóng xì ，dào wǎn lái yǔ yáng quǎn tóng mián 。wǒ xiǎng zhè gè bì shì jiǎ de 。jīn rì xiǎo guān wǎng wèi guó jìn chá qù ，zài yú yì tíng zhōng ān xiē ，zhī dài gòng shì shǎo xiá ，qiāo qiāo dì kàn gè dòng jìng 。nà sūn zǐ guǒ rán zhēn gè fēng mó ，zhè bú bì shuō le ；ruò shì jiǎ hē ，xiǎo guān yòng xiē xiǎo zhì shù ，jiù de tā chū le wèi guó ，dào ǎn qí bāng ，zòu guò zhǔ gōng ，bài wéi jun1 shī 。yī zhě bào sūn zǐ yuè zú zhī chóu ，èr zhě xuě liù guó jìn gòng zhī chǐ ，qǐ fēi shì yī chǎng mò dà de gōng jì ？wǒ běn kǒng mén gāo dì zǐ ，lái yǔ qí bāng zuò shǐ chén 。zhī yào fǎng dé fēng mó sūn bìn chū ，zhǔn bèi hòu chē tóng zǎi wèi chuān rén 。xiū xiào xiū xiào ，wǒ hé nǐ shuǎ zǐ qù lái ！zhè lǐ yě wú rén ，pín dào sūn bìn shì yě 。zì cóng cí bié le shī fù xià shān ，dào yú wèi guó 。gōng zǐ jiāo ǎn bǎi zhèn ，bú xiǎng páng juān zài gōng zǐ gēn qián xià le zèn yán ，jiāng pín dào yuè qí èr zú 。rú jīn yáng tuī fēng jí jǔ fā ，bái rì lǐ yǔ ér tóng zuò xì ，dào wǎn jiān (...)
“hái bèi ”sān jù ，yán méi jīn lí wú dì fù jīng yě 。“chuí hóng ”，jí chuí hóng qiáo ，zài wú jiāng shàng 。“qiū qù ”，jì hū yīng zhōng piàn “lù huáng ”、“hán xiāng ”，yě diǎn chū méi jīn lí wú ，shí zài qiū tiān 。“sì qiáo ”，hū yīng shàng piàn “zhù chuán ”，diǎn míng méi jīn shì cóng shuǐ lù qù háng zhōu de 。“sì qiáo ”，《sū zhōu fǔ zhì 》：gān quán qiáo yī míng dì sì qiáo ，yǐ quán pǐn jū dì sì yě 。cǐ yán méi jīn zài qiū tiān jú huáng tǔ xiāng shí jiē ，jiāng chéng chuán jīng wú jiāng chuí hóng qiáo fù jīng 。yīn cǐ ，cí rén zài zhè lǐ shè yè yàn jiàn bié ，zhì “yī xiāo gē jiǔ ”。“yóu yì ”liǎng jù ，yīn jiāng bié lí ，ér zhuī yì xī shí xiàng jù 。cí rén shuō ：wǒ xiǎng qǐ yǔ nǐ liǎng rén zài yī gè zhòng jiǔ jiē xié jiǔ dēng gāo yóu shǎng ，yǐ zhì bèi shān dǐng dà fēng chuī luò le tóu shàng de “wū mào ”。zhè liǎng jù kě yǔ 《shuāng yè fēi ·zhòng jiǔ 》cí zhōng “jīng biāo cóng juàn wū shā qù ”，“dàn yuē míng nián ，cuì wēi gāo chù ”děng jù hù xiàng yìn zhèng 。cí rén yì xī zhī tóng lè ，gèng shāng jīn zhī lí bié ，yīn wéi xiàn zài yòu shì qiū tiān le ，ér gòng qù dēng gāo de yuē huì ，què yǐ wú fǎ shí xiàn ，yòu zēng yī tàn 。“xī hú ”wǔ jù ，tì méi jīn qù háng hòu shè xiǎng 。yán méi jīn yī dàn dào le háng zhōu ，yòu kě yǐ qù xī hú biān de gū shān tà xuě fǎng méi le ，qiū hòu jí shì dōng zhì yǐ 。cí rén shuō ：nà shí hòu ，nǐ jiāng yào qù nǎ hù rén jiā tīng rén dàn zòu pí pá ne ？zhè yě shì àn fěng méi jīn bú yào jiàn (...)
jiāng shān yǐ yì zhǔ 。zài cí rén wáng yí sūn nà lǐ 。gù guó zhī yì réng shì yī sī niǔ bú duàn de qíng jié 。lián xīn yuè yě bèi cí rén fù yǔ le zhè céng hán yì 。zài qiáng dà de 、bú róng zhì yí de yǒng héng guī lǜ miàn qián ，cí rén xī jì bǎ wò zhù yī zhǒng bì rán 。miàn duì zōng zǔ chén lún ，jīn xī jù biàn zhī tòng (...)
yě sì dāng shí zhe yì shēn 。
guān chǎng de qīng zhá kàn duō le ，yì míng bái yù qián shì wèi de róng xián zhī shì yù zuò qián huā píng 。huáng dì zhī xū yào tā zuò yī gè jǐn shàng tiān huā shèng shì cái jun4 de biāo běn ，wéi tiān xià hé mǎn zú de nán zǐ men zuò zuò yàng zǐ ，bú xū yào chéng wéi yī gè shí gàn jiā 。suǒ yǒu de cái huá pài bú shàng yòng chǎng ，zhuàng zhì quán qǔ nán shēn 。róng ruò jiàn jiàn jiàn qì jué le fù guì zhī xīn ，dēng lóng zhī yì 。tā bú ài mǔ dān ，què mí liàn xuě huā ，yīn wéi tā kàn chū le xuě huā yǒu zì qīng lěng jīn guì bú kě qīng yán de hǎo chù 。yě rěn bú zhù àn rán ，xuě huā néng rú cǐ gàn cuì ér jié liè ，rén què zuò bú dào ，jí shǐ xīn shàng bié yǒu gēn yá ，yě bì xū bǎ zì jǐ wěi zhuāng chéng shì rén jiē shòu de fù guì huā 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

官场的倾轧看多了，亦明白御前侍卫的荣衔只是御座前花瓶。皇帝只需要他做一个锦上添花盛世才俊的标本，为天下和满族的男子们做做样子，不需要成为一个实干家。所有的才华派不上用场，壮志蜷曲难伸。容若渐渐渐弃绝了富贵之心，登龙之意。他不爱牡丹，却迷恋雪花，因为他看出了雪花有自清冷矜贵不可轻言的好处。也忍不住黯然，雪花能如此干脆而洁烈，人却做不到，即使心上别有根芽，也必须把自己伪装成世人接受的富贵花。
《秋水》是《庄(...)
望中隐约三山眇。
由前述背景可知，张翰的归乡既有放达情性的一面，又有惧祸避乱的一面，他“恨难禁兮仰天悲”，恐怕更多的还是出于后一方面考虑，时人谓其“知几”，到宋初王贽过吴江还写诗道：“吴江秋水灌平湖，水阔烟深恨有余。因想季鹰当日事，归来未必为莼鲈。”（《中吴纪闻》）但是，唐代以后更多的人还是从敝屣功名的角度来理解、赞扬张翰的行为，“秋风鲈脍”成了厌弃仕途、向往家园、向往自由自在生活的代名词，正如近人王文濡所言：“季鹰吴江鲈莼与渊明故园松菊，同斯意致。”（《古诗评注读本》）宋代在张翰家乡吴江垂虹桥旁还建有“三高祠”（纪念范蠡、张翰、陆龟蒙这三位“高人”）、鲈乡亭，往来题咏甚多，张翰的《思吴江歌》也广为人们传诵。古代知识分子中不得意者总是居多，其中不乏洁身自好、不愿蝇营狗苟之士，张翰其事、其诗正好表达了他们的心声。

相关赏析

“别多”以下八句为第三段，写牛郎织女七夕乍会又离的悲痛。一年三百六十日，他们只有一个晚上能够相会，真是“别多会少”，但这是天帝的命令，无可奈何。如果是个忘情者，倒也罢了，却偏偏想起了从前夫唱妇随的无限恩爱，怎能不痛苦万分。他们匆匆相会，离愁别恨还未说完，可是“烛龙已驾随羲和”。神话传说中的烛龙（在北方无日处，目发巨光，睁眼为昼，闭眼为夜），已随御日车之神羲和拉着太阳从东方升起，一年一度的七夕就这样消逝了。守在河边监视他们的天官严厉执行天帝的命令，不管她们“相见时难别亦难”，天刚亮便无情地催促织女踏上“鹊桥归路”。她(...)
近郡无飞檄，清时不借筹。
相道既得，万国既理，天下举首而望曰：「吾相之功也！」后之人循迹而慕曰：「彼相之才也！」士或谈殷、周之理者，曰：「伊、傅、周、召。」其百执事之勤劳，而不得纪焉；犹梓人自名其功，而执用者不列也。大哉相乎！通是道者，所谓相而已矣。其不知体要者反此；以恪勤为公，以簿书为尊，炫能矜名，亲小劳，侵众官，窃取六职、百役之事，听听于府庭，而遗其大者远者焉，所谓不通是道者也。犹梓人而不知绳墨之曲直，规矩之方圆，寻引之短长，姑夺众工之斧斤刀锯以佐其艺，又不能备其工，以至败绩，用而无所成也，不亦谬欤！
齐宣王召见齐人颜斶，说：“颜斶，上前(...)
然而，孙刘已杳，天地悠悠，登台浩歌(...)
雨余溪水掠堤平，闲看村童谢晚晴。

作者介绍

范郁 范郁，仁宗嘉祐三年（一○五八）知平阳县（清乾隆《平阳县志》卷一○）。