田舍即事十首 其二

田舍即事十首 其二原文：

这是一首赠友诗。全诗写情多于写景。三、四句隐含不满朝政之牢骚。 诗开头就说“晚年唯好静，万事不关心”，描述了晚年唯好清静、万事皆不关心的心态，看似达观，实则表露出诗人远大抱负无法实现的无奈情绪。说自己人到晚年，惟好清静，对什么事情都漠不关心了，乍一看，生活态度消极之至，但这是表面现象。仔细推求起来，这“唯好静”的“唯”字大有文章。一是确实“只”好静。二是“动”不了才“只得”好静。三是显示出极端消极的生活态度。既不写中年、早年“惟好静”，却写晚年变得“惟好静”，耐人寻味。如细细品味，不难发现此中包含着心灵的隐痛。 领联紧承首联，“自顾无长策”道出诗人理想的破灭和思想上的矛盾、痛苦，在冷硬的现实面前，深感无能为力。既然理想无法实现，就只好另寻出路。入世不成，便只剩下出世一条路了。亦即跳出是非场，放波山水，(...)
共记玉堂对策，欲先明大义，次第筹边。况重湖八桂，袖手已多年。望中原驱驰去也，拥十州、牙纛正翩翩。春风早，看东南王气，飞绕星躔。
贤妻听启，孙荣无理。他要赎毒药害我身躯(...)
杜甫到江陵的时候是秋天。宋玉名篇《九辩》正以悲秋发端：“悲哉秋之为气也，萧瑟兮草木摇落而变衰。”杜甫当时正是产生悲秋之情，因而便借以兴起本诗，简洁而深切地表示对宋玉的了解、同情和尊敬，同时又点出了时节天气。“风流儒雅”是庾信《枯树赋》中形容东晋名士兼志士殷仲文的成语，这里借以强调宋玉主要是一位政治上有抱负的志士。“亦吾师”用的是王逸的说法：“宋玉者，屈原弟子也。闵惜其师忠而被逐，故作《九辩》以述其志。”这里借以表示杜甫自己也可算作师承宋玉，同时表明这首诗旨意也在闵惜宋玉，“以述其志”。所以次联接着就说明诗人自己虽与宋玉相距久远，不同朝代，不同时代，但萧条不遇，惆怅失志，其实相同。因而望其遗迹，想其一生，不禁悲慨落泪。
  清净无为：春秋时期道家的一种哲学思想和治术。提出天道自然无为，主张心灵虚寂，坚守清静，消极(...)
难弃舍。
张衡，字平子，是南阳郡西鄂县人。张衡年轻时就擅长写文章，曾到“三辅”一带游学，趁机进了洛阳，在太学学习，于是通晓五经，贯通六艺，虽然才华比一般的人高，但并不因此而骄傲自大。（他）平时举止从容，态度平静，不喜欢与世俗之人交往。永元年间，他被推举为孝廉，却不应荐，屡次被公府征召，都没有就任。此时社会长期太平无事，从王公贵族到一般官吏，没有不过度奢侈的。张衡于是摹仿班固的《两都赋》写了《二京赋》，用它来（向朝廷）讽喻规劝。（这篇赋，他）精心构思润色，用了十年才完成。大将军邓骘认为他的才能出众，屡次征召他，他也不去应召。　　张衡善于器械制造方面的巧思，尤其在天文、气象和历法的推算等方面很用心。汉安帝常听说他擅长术数方面的学问，命公车特地征召他，任命他为郎中。两次迁升为太史令。于是，张衡就精心研究、考核阴阳之学（包括天文、气象、历法诸种学问），精辟地研究出测天文仪器的正确道理，制作浑天仪，著成《灵宪》《算罔论》等书籍，论述极其详尽。　　（汉）顺帝初年，（张衡）又两次转任，又做了太史令之职。张衡不趋附当时的那些达官显贵，他所担任的官职，总是多年得不到提升。自他从太史令上离任后，过了五年，又回到这里。　　顺帝阳嘉元年，张衡又制造了候风地动仪。这个地动仪是用纯铜铸造的，直径有8尺，上下两部分相合盖住，中央凸起，样子像个大酒樽。外面用篆体文字和山、龟、鸟、兽的图案装饰。内部中央有根粗大的铜柱，铜柱的周围伸出八条滑道，还装置着枢纽，用来拨动机件。外面有八条龙。龙口各含一枚铜丸，龙头下面各有一个蛤蟆，张着嘴巴，准备接住龙口吐出的铜丸。仪器的枢纽和机件制造得很精巧，都隐藏在酒尊形的仪器中，覆盖严密得没有一点缝隙。如果发生地震，仪器外面的龙就震动起来，机关发动，龙口吐出铜丸，下面的蛤蟆就把它接住。铜丸震击的声音清脆响亮，守候机器的人因此得知发生地震的消息。地震发生时只有一条龙的机关发动，另外七个龙头丝毫不动。按照震动的龙头所指的方向去寻找，就能知道地震的方位。用实际发生的地震来检验仪器，彼此完全相符，真是灵验如神。从古籍的记载中，还看不到曾有这样的仪器。有一次，一条龙的机关发动了，可是洛阳并没有感到地震，京城的学者都奇怪它这次没有应验。几天后，驿站上传送文书的人来了，证明果然在陇西地区发生地震，大家这才都叹服地动仪的绝妙。从此以后，朝廷就责成史官根据地动仪记载每次地震发生的方位。　　当时政治昏暗，中央权力向下转移，张衡于是给皇帝上书陈述这些事。后来被升为侍中，皇帝让他进皇宫，在皇帝左右，对国家的政事提意见。皇帝曾经向张衡问起天下人所痛恨的是谁。宦官害怕张衡说出他们，都给他使眼色，张衡于是没对皇帝说实话。但那些宦党终究害怕张衡成为祸患，于是一起诋毁他。张衡常常思谋自身安全的事，认为福祸相因，幽深微妙，难以看清，于是写了《思玄赋》表达和寄托自己的情思。　　（汉顺帝）永和初年，张衡调离京城，担任河间王的相。当时河间王骄横奢侈，不遵守制度法令；又有很多豪族大户，豪门大户他们一起胡作非为。张衡上任之后治理严厉，整饬[chi]法令制度，暗中探得奸党的姓名，一下子同时逮捕，拘押起来，于是上下敬畏恭顺，称赞政事处理得好。（张衡）在河间相位上任职三年，给朝廷上书，请求辞职回家，朝廷任命他为尚书。张衡活了六十二岁，于永和四年去世。
适来已陈十二短章，辄歌三五盛景。累累清韵，尚渐梁上之飞尘；抑抑佳宾，须作乡中之醉客。同乐当勤于今夕，相从或系于他年。更赋幽情，再声佳咏。
诗人写到这里，笔锋陡转，开拓出另一个惊心动魄的境界。诗人用“君不闻”三字领起，以谈话的口气提醒读者，把视线从流血成海的边庭转移到广阔的内地。诗中的“汉家”，也是影射唐朝。华山以东的原田沃野千村万落，变得人烟萧条，田园荒废，荆棘横生，满目凋残。诗人驰骋想象，从眼(...)
①痛饮黄龙府：宋朝岳飞率兵抗金，对部下说：“直捣黄龙，于诸君共饮。”黄龙府：金国的首都，此处代指反动派统治阶级。 ②风雨楼：原题为：丙辰春，再至江户。幼蘅(注：崇安地主朱尔英，字幼衡，回国后参加解放战争，其子朱宗汉为崇安地下党城工部支(...)
隋季穷兵复浚川，自为猛虎可周旋。

田舍即事十首 其二拼音解读：

zhè shì yī shǒu zèng yǒu shī 。quán shī xiě qíng duō yú xiě jǐng 。sān 、sì jù yǐn hán bú mǎn cháo zhèng zhī láo sāo 。 shī kāi tóu jiù shuō “wǎn nián wéi hǎo jìng ，wàn shì bú guān xīn ”，miáo shù le wǎn nián wéi hǎo qīng jìng 、wàn shì jiē bú guān xīn de xīn tài ，kàn sì dá guān ，shí zé biǎo lù chū shī rén yuǎn dà bào fù wú fǎ shí xiàn de wú nài qíng xù 。shuō zì jǐ rén dào wǎn nián ，wéi hǎo qīng jìng ，duì shí me shì qíng dōu mò bú guān xīn le ，zhà yī kàn ，shēng huó tài dù xiāo jí zhī zhì ，dàn zhè shì biǎo miàn xiàn xiàng 。zǎi xì tuī qiú qǐ lái ，zhè “wéi hǎo jìng ”de “wéi ”zì dà yǒu wén zhāng 。yī shì què shí “zhī ”hǎo jìng 。èr shì “dòng ”bú le cái “zhī dé ”hǎo jìng 。sān shì xiǎn shì chū jí duān xiāo jí de shēng huó tài dù 。jì bú xiě zhōng nián 、zǎo nián “wéi hǎo jìng ”，què xiě wǎn nián biàn dé “wéi hǎo jìng ”，nài rén xún wèi 。rú xì xì pǐn wèi ，bú nán fā xiàn cǐ zhōng bāo hán zhe xīn líng de yǐn tòng 。 lǐng lián jǐn chéng shǒu lián ，“zì gù wú zhǎng cè ”dào chū shī rén lǐ xiǎng de pò miè hé sī xiǎng shàng de máo dùn 、tòng kǔ ，zài lěng yìng de xiàn shí miàn qián ，shēn gǎn wú néng wéi lì 。jì rán lǐ xiǎng wú fǎ shí xiàn ，jiù zhī hǎo lìng xún chū lù 。rù shì bú chéng ，biàn zhī shèng xià chū shì yī tiáo lù le 。yì jí tiào chū shì fēi chǎng ，fàng bō shān shuǐ ，(...)
gòng jì yù táng duì cè ，yù xiān míng dà yì ，cì dì chóu biān 。kuàng zhòng hú bā guì ，xiù shǒu yǐ duō nián 。wàng zhōng yuán qū chí qù yě ，yōng shí zhōu 、yá dào zhèng piān piān 。chūn fēng zǎo ，kàn dōng nán wáng qì ，fēi rào xīng chán 。
xián qī tīng qǐ ，sūn róng wú lǐ 。tā yào shú dú yào hài wǒ shēn qū (...)
dù fǔ dào jiāng líng de shí hòu shì qiū tiān 。sòng yù míng piān 《jiǔ biàn 》zhèng yǐ bēi qiū fā duān ：“bēi zāi qiū zhī wéi qì yě ，xiāo sè xī cǎo mù yáo luò ér biàn shuāi 。”dù fǔ dāng shí zhèng shì chǎn shēng bēi qiū zhī qíng ，yīn ér biàn jiè yǐ xìng qǐ běn shī ，jiǎn jié ér shēn qiē dì biǎo shì duì sòng yù de le jiě 、tóng qíng hé zūn jìng ，tóng shí yòu diǎn chū le shí jiē tiān qì 。“fēng liú rú yǎ ”shì yǔ xìn 《kū shù fù 》zhōng xíng róng dōng jìn míng shì jiān zhì shì yīn zhòng wén de chéng yǔ ，zhè lǐ jiè yǐ qiáng diào sòng yù zhǔ yào shì yī wèi zhèng zhì shàng yǒu bào fù de zhì shì 。“yì wú shī ”yòng de shì wáng yì de shuō fǎ ：“sòng yù zhě ，qū yuán dì zǐ yě 。mǐn xī qí shī zhōng ér bèi zhú ，gù zuò 《jiǔ biàn 》yǐ shù qí zhì 。”zhè lǐ jiè yǐ biǎo shì dù fǔ zì jǐ yě kě suàn zuò shī chéng sòng yù ，tóng shí biǎo míng zhè shǒu shī zhǐ yì yě zài mǐn xī sòng yù ，“yǐ shù qí zhì ”。suǒ yǐ cì lián jiē zhe jiù shuō míng shī rén zì jǐ suī yǔ sòng yù xiàng jù jiǔ yuǎn ，bú tóng cháo dài ，bú tóng shí dài ，dàn xiāo tiáo bú yù ，chóu chàng shī zhì ，qí shí xiàng tóng 。yīn ér wàng qí yí jì ，xiǎng qí yī shēng ，bú jìn bēi kǎi luò lèi 。
  qīng jìng wú wéi ：chūn qiū shí qī dào jiā de yī zhǒng zhé xué sī xiǎng hé zhì shù 。tí chū tiān dào zì rán wú wéi ，zhǔ zhāng xīn líng xū jì ，jiān shǒu qīng jìng ，xiāo jí (...)
nán qì shě 。
zhāng héng ，zì píng zǐ ，shì nán yáng jun4 xī è xiàn rén 。zhāng héng nián qīng shí jiù shàn zhǎng xiě wén zhāng ，céng dào “sān fǔ ”yī dài yóu xué ，chèn jī jìn le luò yáng ，zài tài xué xué xí ，yú shì tōng xiǎo wǔ jīng ，guàn tōng liù yì ，suī rán cái huá bǐ yī bān de rén gāo ，dàn bìng bú yīn cǐ ér jiāo ào zì dà 。（tā ）píng shí jǔ zhǐ cóng róng ，tài dù píng jìng ，bú xǐ huān yǔ shì sú zhī rén jiāo wǎng 。yǒng yuán nián jiān ，tā bèi tuī jǔ wéi xiào lián ，què bú yīng jiàn ，lǚ cì bèi gōng fǔ zhēng zhào ，dōu méi yǒu jiù rèn 。cǐ shí shè huì zhǎng qī tài píng wú shì ，cóng wáng gōng guì zú dào yī bān guān lì ，méi yǒu bú guò dù shē chǐ de 。zhāng héng yú shì mó fǎng bān gù de 《liǎng dōu fù 》xiě le 《èr jīng fù 》，yòng tā lái （xiàng cháo tíng ）fěng yù guī quàn 。（zhè piān fù ，tā ）jīng xīn gòu sī rùn sè ，yòng le shí nián cái wán chéng 。dà jiāng jun1 dèng zhì rèn wéi tā de cái néng chū zhòng ，lǚ cì zhēng zhào tā ，tā yě bú qù yīng zhào 。　　zhāng héng shàn yú qì xiè zhì zào fāng miàn de qiǎo sī ，yóu qí zài tiān wén 、qì xiàng hé lì fǎ de tuī suàn děng fāng miàn hěn yòng xīn 。hàn ān dì cháng tīng shuō tā shàn zhǎng shù shù fāng miàn de xué wèn ，mìng gōng chē tè dì zhēng zhào tā ，rèn mìng tā wéi láng zhōng 。liǎng cì qiān shēng wéi tài shǐ lìng 。yú shì ，zhāng héng jiù jīng xīn yán jiū 、kǎo hé yīn yáng zhī xué （bāo kuò tiān wén 、qì xiàng 、lì fǎ zhū zhǒng xué wèn ），jīng pì dì yán jiū chū cè tiān wén yí qì de zhèng què dào lǐ ，zhì zuò hún tiān yí ，zhe chéng 《líng xiàn 》《suàn wǎng lùn 》děng shū jí ，lùn shù jí qí xiáng jìn 。　　（hàn ）shùn dì chū nián ，（zhāng héng ）yòu liǎng cì zhuǎn rèn ，yòu zuò le tài shǐ lìng zhī zhí 。zhāng héng bú qū fù dāng shí de nà xiē dá guān xiǎn guì ，tā suǒ dān rèn de guān zhí ，zǒng shì duō nián dé bú dào tí shēng 。zì tā cóng tài shǐ lìng shàng lí rèn hòu ，guò le wǔ nián ，yòu huí dào zhè lǐ 。　　shùn dì yáng jiā yuán nián ，zhāng héng yòu zhì zào le hòu fēng dì dòng yí 。zhè gè dì dòng yí shì yòng chún tóng zhù zào de ，zhí jìng yǒu 8chǐ ，shàng xià liǎng bù fèn xiàng hé gài zhù ，zhōng yāng tū qǐ ，yàng zǐ xiàng gè dà jiǔ zūn 。wài miàn yòng zhuàn tǐ wén zì hé shān 、guī 、niǎo 、shòu de tú àn zhuāng shì 。nèi bù zhōng yāng yǒu gēn cū dà de tóng zhù ，tóng zhù de zhōu wéi shēn chū bā tiáo huá dào ，hái zhuāng zhì zhe shū niǔ ，yòng lái bō dòng jī jiàn 。wài miàn yǒu bā tiáo lóng 。lóng kǒu gè hán yī méi tóng wán ，lóng tóu xià miàn gè yǒu yī gè há má ，zhāng zhe zuǐ bā ，zhǔn bèi jiē zhù lóng kǒu tǔ chū de tóng wán 。yí qì de shū niǔ hé jī jiàn zhì zào dé hěn jīng qiǎo ，dōu yǐn cáng zài jiǔ zūn xíng de yí qì zhōng ，fù gài yán mì dé méi yǒu yī diǎn féng xì 。rú guǒ fā shēng dì zhèn ，yí qì wài miàn de lóng jiù zhèn dòng qǐ lái ，jī guān fā dòng ，lóng kǒu tǔ chū tóng wán ，xià miàn de há má jiù bǎ tā jiē zhù 。tóng wán zhèn jī de shēng yīn qīng cuì xiǎng liàng ，shǒu hòu jī qì de rén yīn cǐ dé zhī fā shēng dì zhèn de xiāo xī 。dì zhèn fā shēng shí zhī yǒu yī tiáo lóng de jī guān fā dòng ，lìng wài qī gè lóng tóu sī háo bú dòng 。àn zhào zhèn dòng de lóng tóu suǒ zhǐ de fāng xiàng qù xún zhǎo ，jiù néng zhī dào dì zhèn de fāng wèi 。yòng shí jì fā shēng de dì zhèn lái jiǎn yàn yí qì ，bǐ cǐ wán quán xiàng fú ，zhēn shì líng yàn rú shén 。cóng gǔ jí de jì zǎi zhōng ，hái kàn bú dào céng yǒu zhè yàng de yí qì 。yǒu yī cì ，yī tiáo lóng de jī guān fā dòng le ，kě shì luò yáng bìng méi yǒu gǎn dào dì zhèn ，jīng chéng de xué zhě dōu qí guài tā zhè cì méi yǒu yīng yàn 。jǐ tiān hòu ，yì zhàn shàng chuán sòng wén shū de rén lái le ，zhèng míng guǒ rán zài lǒng xī dì qū fā shēng dì zhèn ，dà jiā zhè cái dōu tàn fú dì dòng yí de jué miào 。cóng cǐ yǐ hòu ，cháo tíng jiù zé chéng shǐ guān gēn jù dì dòng yí jì zǎi měi cì dì zhèn fā shēng de fāng wèi 。　　dāng shí zhèng zhì hūn àn ，zhōng yāng quán lì xiàng xià zhuǎn yí ，zhāng héng yú shì gěi huáng dì shàng shū chén shù zhè xiē shì 。hòu lái bèi shēng wéi shì zhōng ，huáng dì ràng tā jìn huáng gōng ，zài huáng dì zuǒ yòu ，duì guó jiā de zhèng shì tí yì jiàn 。huáng dì céng jīng xiàng zhāng héng wèn qǐ tiān xià rén suǒ tòng hèn de shì shuí 。huàn guān hài pà zhāng héng shuō chū tā men ，dōu gěi tā shǐ yǎn sè ，zhāng héng yú shì méi duì huáng dì shuō shí huà 。dàn nà xiē huàn dǎng zhōng jiū hài pà zhāng héng chéng wéi huò huàn ，yú shì yī qǐ dǐ huǐ tā 。zhāng héng cháng cháng sī móu zì shēn ān quán de shì ，rèn wéi fú huò xiàng yīn ，yōu shēn wēi miào ，nán yǐ kàn qīng ，yú shì xiě le 《sī xuán fù 》biǎo dá hé jì tuō zì jǐ de qíng sī 。　　（hàn shùn dì ）yǒng hé chū nián ，zhāng héng diào lí jīng chéng ，dān rèn hé jiān wáng de xiàng 。dāng shí hé jiān wáng jiāo héng shē chǐ ，bú zūn shǒu zhì dù fǎ lìng ；yòu yǒu hěn duō háo zú dà hù ，háo mén dà hù tā men yī qǐ hú zuò fēi wéi 。zhāng héng shàng rèn zhī hòu zhì lǐ yán lì ，zhěng chì [chi]fǎ lìng zhì dù ，àn zhōng tàn dé jiān dǎng de xìng míng ，yī xià zǐ tóng shí dǎi bǔ ，jū yā qǐ lái ，yú shì shàng xià jìng wèi gōng shùn ，chēng zàn zhèng shì chù lǐ dé hǎo 。（zhāng héng ）zài hé jiān xiàng wèi shàng rèn zhí sān nián ，gěi cháo tíng shàng shū ，qǐng qiú cí zhí huí jiā ，cháo tíng rèn mìng tā wéi shàng shū 。zhāng héng huó le liù shí èr suì ，yú yǒng hé sì nián qù shì 。
shì lái yǐ chén shí èr duǎn zhāng ，zhé gē sān wǔ shèng jǐng 。lèi lèi qīng yùn ，shàng jiàn liáng shàng zhī fēi chén ；yì yì jiā bīn ，xū zuò xiāng zhōng zhī zuì kè 。tóng lè dāng qín yú jīn xī ，xiàng cóng huò xì yú tā nián 。gèng fù yōu qíng ，zài shēng jiā yǒng 。
shī rén xiě dào zhè lǐ ，bǐ fēng dǒu zhuǎn ，kāi tuò chū lìng yī gè jīng xīn dòng pò de jìng jiè 。shī rén yòng “jun1 bú wén ”sān zì lǐng qǐ ，yǐ tán huà de kǒu qì tí xǐng dú zhě ，bǎ shì xiàn cóng liú xuè chéng hǎi de biān tíng zhuǎn yí dào guǎng kuò de nèi dì 。shī zhōng de “hàn jiā ”，yě shì yǐng shè táng cháo 。huá shān yǐ dōng de yuán tián wò yě qiān cūn wàn luò ，biàn dé rén yān xiāo tiáo ，tián yuán huāng fèi ，jīng jí héng shēng ，mǎn mù diāo cán 。shī rén chí chěng xiǎng xiàng ，cóng yǎn (...)
①tòng yǐn huáng lóng fǔ ：sòng cháo yuè fēi lǜ bīng kàng jīn ，duì bù xià shuō ：“zhí dǎo huáng lóng ，yú zhū jun1 gòng yǐn 。”huáng lóng fǔ ：jīn guó de shǒu dōu ，cǐ chù dài zhǐ fǎn dòng pài tǒng zhì jiē jí 。 ②fēng yǔ lóu ：yuán tí wéi ：bǐng chén chūn ，zài zhì jiāng hù 。yòu héng (zhù ：chóng ān dì zhǔ zhū ěr yīng ，zì yòu héng ，huí guó hòu cān jiā jiě fàng zhàn zhēng ，qí zǐ zhū zōng hàn wéi chóng ān dì xià dǎng chéng gōng bù zhī (...)
suí jì qióng bīng fù xùn chuān ，zì wéi měng hǔ kě zhōu xuán 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

隋季穷兵复浚川，自为猛虎可周旋。
昔人评论姜词，认为清远空灵是其基本特色。张炎说：“词要清空，不要质实。清空则古雅峭拔；质实则凝涩晦昧。姜白石词如野云孤飞，去留无迹。”（《词源》卷下）姜词之所以给人留下这样的印象，原因在于作者有着丰富的美感经验，能够在感受、记忆、思考、想象等心理活动的基础上进行联想，然后选用清新秀逸的言辞，把它化作动人的意象。这类意象或意境总有些迷离恍惚，如水中之月镜中之花。唯其如此，言外之意，画外之境才更加繁富，更加耐人寻味。这首词就大量采用比拟、双关的修辞手法，以物拟人，写物兼写人。物与人犹形与影，若合若离，显得明明丽丽而又影影绰绰。遗其形而得其神。像“无语，渐半脱宫衣笑相顾”，以多情的人来比拟无情的花，以人的情态(...)
文章太守归来也。似当年、和(...)

相关赏析

"江山如画，一时多少豪杰"──"如画"是从眼(...)
杜甫到江陵的时候是秋天。宋玉名篇《九辩》正以悲秋发端：“悲哉秋之为气也，萧瑟兮草木摇落而变衰。”杜甫当时正是产生悲秋之情，因而便借以兴起本诗，简洁而深切地表示对宋玉的了解、同情和尊敬，同时又点出了时节天气。“风流儒雅”是庾信《枯树赋》中形容东晋名士兼志士殷仲文的成语，这里借以强调宋玉主要是一位政治上有抱负的志士。“亦吾师”用的是王逸的说法：“宋玉者，屈原弟子也。闵惜其师忠而被逐，故作《九辩》以述其志。”这里借以表示杜甫自己也可算作师承宋玉，同时表明这首诗旨意也在闵惜宋玉，“以述其志”。所以次联接着就说明诗人自己虽与宋玉相距久远，不同朝代，不同时代，但萧条不遇，惆怅失志，其实相同。因而望其遗迹，想其一生，不禁悲慨落泪。
次联写近景，“白云回望合”一句，“回望(...)
本文的文体是“记”。本文特点是因亭景而生意，借亭名而发论，结构严谨，条理清晰。文章在开头交代快哉亭的地理位置、命名由来、并为后文安排伏笔之后，在第二段着力描写快哉亭附近的足以令人快意的景物。在写景时，或就目之所见，或就思之所及，融时空于一体，变化多端，开阖自如。在第三段就“快哉”二字的来历发表议论，说明人生之快，既不在身边景物的优劣，也不在遇与不遇的不同，得出了“士生于世，使其中不自得，将何往而非病？使其中坦然，不以物伤性，将何适而非快”的结论，既赞扬了张梦得，也抒发了自己(...)
诗人写到这里，笔锋陡转，开拓出另一个惊心动魄的境界。诗人用“君不闻”三字领起，以谈话的口气提醒读者，把视线从流血成海的边庭转移到广阔的内地。诗中的“汉家”，也是影射唐朝。华山以东的原田沃野千村万落，变得人烟萧条，田园荒废，荆棘横生，满目凋残。诗人驰骋想象，从眼(...)

作者介绍

彭元瑞 （1731—1803）江西南昌人，字掌仍，一字辑五，号芸楣。乾隆二十二年进士。由编修入直南书房，历工、户、兵、吏部侍郎，官至工部尚书。嘉庆间修《高宗实录》，充总裁。卒赠协办大学士，谥文勤。有《恩馀堂辑稿》、《五代史记注》。